radykalizmu, właściwy ludziom zepchniętym do wiecznej defensywy, pozbawionym na zawsze wpływu na rzeczywistość. To odrzucenie radykalizmu widoczne jest już w esejach Pawła Lisickiego, czy w politycznych analizach Rafała Matyi. Podobny ton można było odnaleźć w tekście "Ukradziony sobór", otwierającym poprzedni numer "Frondy", a także w wielu artykułach pojawiających się na łamach tygodnika "Nowe Państwo".<br><br>&lt;tit&gt; Studium radykała&lt;/&gt;<br><br> Wybór radykalizmu jest czymś więcej niż wyborem formy, jest czymś więcej niż zapałem. Przesądzać może o samej trwałości naszej propozycji i naszego wyboru. Radykalizm jest fajny. Chrystus był radykałem. Tylko, że w przypadku radykalizmu redaktorów pism i młodych "politycznych żołnierzy" potrzeba gwarancji. Gwarancją radykalizmu Chrystusa