instrument nacisku politycznego. Rządom przeciwstawiającym się penetracji amerykańskiej odmawiano uznania. I na odwrót, USA pośpiesznie uznawały te władze i tych dyktatorów, którzy byli ulegli wobec kapitału amerykańskiego.<br>Hoover wkrótce po zwycięskich wyborach w listopadzie 1928 r. udał się w siedmiotygodniową podróż dobrej woli, w czasie której odwiedził ponad połowę państw latynoamerykańskich. Prezydent podróżował oczywiście okrętem wojennym, co nie było zręcznym posunięciem wrażliwych na ingerencję Waszyngtonu państw Ameryki Południowej. Tym bardziej że Hoover w ciągu ostatnich ośmiu lat, poprzedzających jego prezydenturę, był sekretarzem handlu Stanów Zjednoczonych i osobiście miał do czynienia z polityką interwencyjną. Nic więc dziwnego, że nie przyjmowały go rozentuzjazmowane