chce zamykać przed Rosją żadnych drzwi, powtórzył Clinton w Dumie. Był ostrożny, nie tylko nie zagrał na saksofonie (tak jak w Niemczech nie przyjął od Schrödera pudełka hawańskich cygar), ale też nie rozwodził się nad Czeczenią. Całą energię skierował na pozyskanie opinii publicznej. Trochę jak prezydent Carter w gierkowskiej Warszawie lawirował między władzą a społeczeństwem, starając się pozostawić jak najlepsze wrażenie. W stosunku Rosjan do Ameryki jest bowiem schizofrenia. Z jednej strony Rosja, zwłaszcza młoda, wielbi amerykańską kulturę masową i amerykański styl życia, a także potęgę amerykańskiego biznesu i techniki, z drugiej nienawidzi amerykańskiego panoszenia się (Kosowo!) i &lt;orig&gt;besserwisserstwa&lt;/&gt;.<br><br>Jakby w