człowieka własną miarą.<br>Wielu kolegów drażniła ta anielskość Jerzego. Nieraz spotykałem się ze zdaniem, że to koniunkturalna postawa, niezbyt agresywna wobec panującego porządku i niezbyt jawnie sprzyjająca Kościołowi. Panu Bogu świeczka i diabłu ogarek. Nie mogę się z tym zgodzić, ponieważ Jerzy był człowiekiem szlachetnym i raczej niezdolnym do świadomego lawirowania pomiędzy jednym a drugim dla swoich korzyści. Stomma i Kisiel również zostali wybrani do parlamentu i nikt ze środowiska za to ich nie potępił.<br>Kiedy Jerzego dokooptowano do Rady Państwa, jego przeciwnicy umocnili się w swoim przekonaniu. Uważali go za fałszywego proroka, który wywija katolickim sztandarem, aby wzmóc zaufanie do