jednostki i nikomu nie mówić ani słowa. Rozumiemy się?" Powiedziałem, że się rozumiemy...<br>- A jeśli tu wśród nas jest ktoś, kto doniesie? - zapytał ze śmiertelną powagą podporucznik Hromadko.<br>- To wtedy moja kariera wojskowa przepadnie - powiedział doktor Latkowski.<br>Za oknem zawarczał silnik samochodu, podporucznik Kowalik uchylił firankę, pod rampę podjeżdżał zielony łazik.<br>- Jakiś łazik przyjechał - oznajmił.<br>- To po mnie - doktor Latkowski zdjął z wieszaka płaszcz i pożegnał się.<br>- No to chodźmy - podporucznik Kawiarz wstał zza biurka - zobaczymy, czy już przygotowali towar.<br>Otworzył drzwi, przepuścił doktora Latkowskiego przodem. Doktor Latkowski, powiewając połami rozpiętego płaszcza, skinął głową pani Simonow i dużymi krokami popędził korytarzem