tu okup (dosłownie - "cena") za zabójstwo to nic innego jak wergeld. Mimo że w poprzednim paragrafie nie dopuszczono innego zadośćuczynienia niż śmierć zbrodniarza, stawki wergeldu były, jak widać, dobrze znane. Musiały one obowiązywać przez długi czas, zanim kodyfikacja króla Sigismunda z 517 r. nie poszła w kierunku przeciwnym niż inne leges barbarorum i nie wprowadziła zasady "śmierć za śmierć". Tytuł II, paragraf 2 nie tylko wprowadza wyjątek od tej zasady, ale i dostarcza wiadomości o stosunkach panujących w odległej przeszłości. Pozwala on stwierdzić, że w V w., - a może i w poprzednich stuleciach - wergeld burgundzkiego optymata był wart 300 solidów, wergeld