ból przemijania, sztuka, samotność. Ojciec był do palenia w piecu, odgarniania śniegu, rąbania drewna, koszenia trawy. Ojciec był do jedzenia i spania. Do brudzenia kołnierzyków i mankietów, plamienia marynarek. Co więcej może urzędnik państwowy na emeryturze?<br>Czy ktokolwiek z nas mógł przypuszczać, że ojciec przewyższy nas wszystkich? Kiedy pewnego dnia legnie w gruzach tak mozolnie przez nas budowany system wartości, a wraz z nim permanentne poczucie samozadowolenia? Ojciec przecież mógł się bronić, mając tak silne atuty w ręku, wolał jednak nie ujawniać swej tajemnicy. To najdobitniej świadczyło o jego delikatności i skromności. Delikatności, skromności i pokory żadne z nas prócz ojca