O moim pobycie tutaj nikt nie wie, więc na jakiekolwiek wsparcie liczyć nie mogę. Wszyscy leżą w swoich łóżkach ogłupiali po lekach. Cisza i spokój.<br>Czekałem na pojawienie się lekarki Basi, ale nie było jej ani na obchodzie, ani na oddziale, ani nie przyszła na dyżur.<br><br><br>&lt;tit&gt;22 września&lt;/&gt;<br>Dzisiejszej nocy było piekło. Prawie nie zmrużyłem oka, choć inni spali jak zabici. Nic dziwnego: wszyscy biorą tabletki, a ja konsekwentnie wypluwam. Metoda chowania ich między górną wargą a zębami okazała się