pogodę. Nie tak<br>to się gra, mój aniołku. Uderz mocniej cis, mój aniołku. A ponieważ był<br>już bardzo stary i zniedołężniały, pozwalał Annie, żeby nim rządziła.<br>Nic jej nie zadawał, gdy nie chciała albo też nie przećwiczyła tego, co<br>jej zadał, czy nawet zapomniała, że to dzisiaj miała pójść na lekcję,<br>lub biegła w ostatniej chwili o całą lekcję spóźniona, a Jan<br>szczęśliwy, że przyszła, witał ją z radością, o, jest mój aniołek.<br> Ale i Anna mówiła zawsze o Janie ze wzruszeniem, jak o kimś<br>najbliższym, i nie wyobrażała sobie, że mogłaby na te lekcje do niego<br>nie chodzić. W dodatku