jonizację z poprawkami relatywistycznymi została opracowana przez H. A. Bethego i F. Blocha. W obszarze energii cząstek naładowanych większych niż podwójna masa spoczynkowa cząstki, a więc dla elektronu większej niż 1 MeV, a dla protonu większej niż 2000 MeV, formuła staje się mało dokładna, gdyż nie uwzględnia strat energii cząstek lekkich na promieniowanie; dlatego do swoich obliczeń fizycy najczęściej posługują się gotowymi tabelami lub wykresami.<br>Rysunek 18 przedstawia zależność pomiędzy stratą energii na jednostkę drogi dla elektronów w przedziale energii 0,5 - 1000 MeV. Zwróćmy uwagę, że krzywa ta posiada charakterystyczne minimum nieco powyżej 1 MeV. Analogiczna krzywa dla protonów wykazuje