wzrostu popularności nauki oksfordzkiego profesora, &lt;name type="person"&gt;Jana Wiklefa (John Wicleff)&lt;/&gt;. Domagał się on, zapewne pod wpływem pism Marsyliusza z Padwy, swobodnej interpretacji Pisma Świętego i liturgii w języku narodowym, występował również przeciwko instytucji Papiestwa oraz zwalczał przywiązanie kleru do dóbr doczesnych. W dziedzinie zaś politycznej nawoływał do wyzwolenia się spod zależności lennej od Rzymu.<br>Zwolennicy Wiklefa znani są pod nazwą &lt;orig&gt;lolardów&lt;/&gt;. Pod mianem tym kryły się jednak różne nurty. Najwcześniejszy z nich reprezentowany był przez ruch ludowy zbliżony do kontynentalnych &lt;orig&gt;begardów&lt;/&gt;. Jego ideologami byli wędrowni kaznodzieje, którzy głosili konieczność przeprowadzenia reform społecznych w duchu pierwotnego egalitaryzmu. Głosili więc m.in. oddanie ziemi