w najgorszej sytuacji ekonomiczno-finansowej, konieczny dla prawidłowego funkcjonowania systemu rynkowego. Proces ten był wówczas realizowany poprzez likwidacje na podstawie art. 19 ustawy o przedsiębiorstwach państwowych. W działaniach tych z istoty rzeczy brakowało jednak komponenty restrukturyzacyjnej, tzn. perspektywy rozwojowe przedsiębiorstwa nie odgrywały znaczącej roli przy podejmowaniu decyzji o jego fizycznej likwidacji.<br>Potrzebne były więc prawne podstawy rozwiązywania problemu silnie zadłużonych przedsiębiorstw, które jednak posiadały szanse rozwojowe, były zdolne do wypracowania efektywnej i realnej strategii funkcjonowania w warunkach konkurencji i rokowały - przy zewnętrznym wsparciu finansowym - wyjście z przejściowego kryzysu. Jednocześnie projektowana ustawa miała przyczynić się do uzdrowienia sytuacji sektora finansowego, w tym