Poziomice energii potencjalnej liniowej, sztywnej cząsteczki XY2. Minimum energii znajduje się w punkcie przecięcia linii przerywanych<br><br>Ruch drgający jąder w cząsteczce (przy założeniu, że pozostają zawsze na linii prostej) można przedstawić jako trajektorię punktu materialnego (małej kulki) poruszającego się bez tarcia po powierzchni energii potencjalnej pod wpływem siły ciężkości. Badana liniowa, sztywna cząsteczka XY2 ma dwa drgania normalne: symetryczne, odpowiadające równym wychyleniom &lt;gap&gt; i antysymetryczne, przy którym &lt;gap&gt;. Reprezentują je trajektorie układu SS i AA na rysunku 4.17. W pobliżu położenia równowagi powierzchnia energii potencjalnej jest bliska paraboloidy (co odpowiada ograniczeniu się do wyrazu kwadratowego w rozwinięciu). Jest to powierzchnia symetryczna względem