urodzeniu, ale nie zwalnia to ludzi niższego stanu od odpowiedzialności przed sądem. Kapitularz saski Karola Wielkiego w rozdziale 5 stwierdzał jednoznacznie, że litowie mogą być pozywani do sądu tak samo jak wolni i szlachetnie urodzeni, chociaż kara za niestawiennictwo, podobnie jak fredus za kradzież, była zróżnicowana stosownie do kondycji społecznej: lit płacił solida, zwykły wolny dwa, szlachetnie urodzony cztery.<br>Tytuł XVIII Prawa Sasów nie do końca mieścił się w tych przejrzystych regułach, ponieważ zabójstwo było szczególną zbrodnią: zamachem na wspólnotę krewniaczą, a nie tylko na jednego z jej uczestników. Co więcej, do współodpowiedzialności pociągano, jak już wiemy, krewnych sprawcy; musieli oni