tyle ile potrzebuję na przejście piechotką moim 'kolejowym' szlakiem. Jechać czy iść ? A idę. Była to bardzo ale to bardzo dobra decyzja. Idę sobie wzdłuż torów, trochę lodowisko więc idę powoli i - nóżka w lewo - nóżka w prawo (jak w piosence <symbol desc="emot">. Za sobą słyszę hałas 'przelatującej' przez rozjazd i krzyżownicę lokomotywy. Kątem oka (bo ślisko więc się nie odwracałem cały) dostrzegam loka luzem w kierunku Gdańska. Powoli się odwracam, a tam ... ST44 !!! Jaki strzał adrenaliny dostałem! Szybko w ułamku sekundy zdjąłem plecak, rozpiąłem go, wyciągnąłem aparat, zdjąłem futerał i osłonę obiektywu, które rzuciłem w śnieg, przełączyłem czas na 1/125, przysłona