Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
niby szmat
Tego świata - w inny świat.

Przychodzili ludzie prości,
Żegnający mnie w cichości,
Wędrowali, wędrowali,
Szli z oddali do oddali.

Ktoś nieznany, ktoś mi drogi,
Ucałował moje nogi,
Co niepomne ziemskich dróg,
Przestąpiły jakiś próg.



PIOSENKA ŻOŁNIERSKA
Gdy padnie słowo "Ojczyzna",
Wierny odpowie głos,
I odmłodnieje siwizna,
I odmłodnieje los.

Nad Wisłą burza zawisła,
W burzy młodnieje śpiew,
W Wiśle woda nie wyschła,
W żyłach nie wyschła krew.

O, matko, mundur mi podaj -
Ten sprzed dwudziestu lat,
Krew moja jest znowu młoda
Jak rozmarynu kwiat.

O, matko, mój mundur szary
Bóg mi kulami szył,
Kulami uczył mnie wiary,
Kiedy już
niby szmat<br>Tego świata - w inny świat.<br><br>Przychodzili ludzie prości,<br>Żegnający mnie w cichości,<br>Wędrowali, wędrowali,<br>Szli z oddali do oddali.<br><br>Ktoś nieznany, ktoś mi drogi,<br>Ucałował moje nogi,<br>Co niepomne ziemskich dróg,<br>Przestąpiły jakiś próg.&lt;/&gt;<br><br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;PIOSENKA ŻOŁNIERSKA&lt;/&gt;<br>Gdy padnie słowo "Ojczyzna",<br> Wierny odpowie głos,<br>I odmłodnieje siwizna,<br> I odmłodnieje los.<br><br>Nad Wisłą burza zawisła,<br> W burzy młodnieje śpiew,<br>W Wiśle woda nie wyschła,<br> W żyłach nie wyschła krew.<br><br>O, matko, mundur mi podaj -<br> Ten sprzed dwudziestu lat,<br>Krew moja jest znowu młoda<br> Jak rozmarynu kwiat.<br><br>O, matko, mój mundur szary<br> Bóg mi kulami szył,<br>Kulami uczył mnie wiary,<br> Kiedy już
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego