je było odganiać, bo podlatywały za blisko), co dało operatorom możliwość nagrania wyjątkowych scen. Widz odnosi wrażenie, że jest jednym z podróżujących ptaków m.in. dzięki temu, że kamera często znajduje się tuż za lecącym zwierzęciem. Wrażenie potęguje szum skrzydeł - niektórym ptakom przyklejono do piór maleńkie mikrofony, które rejestrowały świst lotek. Ekipa wyruszała z oswojonymi ptakami na trasę przelotów - pakowała klatki z wychowankami do samolotu i leciała w miejsca, nad którymi zawsze przelatywały wędrujące stada. Po wypuszczeniu z klatek ptaki instynktownie wybierały odwieczne drogi migracyjne. Nie zawsze jednak leciały tam, gdzie zakładał scenariusz, dlatego wiele scen trzeba było powtarzać, a z