niewiastoma, które w jednym domu udawiły dziecię.<br>Marchołt: Gdzie są sprawy, tam bywa słuchanie, gdzie są niewiasty, tam bywa swarzenie. [...]<br>Salomon: Cudna rzecz jest biały czepiec na głowie niewieściej.<br>Marchołt odpowiedział: Pisano jest: Nie są takie rękawy, jako kożuch cały. Często pod białym czepcem bywa mól niemały.<br>Marchołt, frant i łotrzyk, brzydki tak samo jak Ezop, odnosi raz po raz zwycięstwo nad Salomonem: skazany na szubienicę, tak długo nie może się zdecydować na wybór odpowiedniego po temu drzewa, że wykpiwa się w końcu od śmierci. Istotą utworu jest jednak nie tyle tryumf Marchołta jako życiowa dyrektywa i konstrukcja parenetyczna, ile utrzymanie