i mające swój udział w strukturze społecznej, winno być do niej właśnie odnoszone. Skoro zatem ludność Polski wzrosła w czasie ostatniego czterdziestopięciolecia o kilkanaście milionów osób (z 25,5 miliona w 1951 roku do prawie 40 milionów w roku 1995), zwiększyła się przeto i liczba samobójstw. W przeliczeniu na liczbę ludności współczynnik samobójstw w omawianym czasie wzrósł zatem o 280%, czyli prawie trzykrotnie. Tempo tego wzrostu jest nierównomierne, wskaźniki samobójstw rosły najszybciej w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, w latach siedemdziesiątych obserwujemy pewne zahamowanie tych tendencji i niewielkie, coroczne wahania wskaźników śmierci samobójczej do roku 1981, w którym nastąpił ogromny spadek zjawiska