na przykład w Milczeniu) aktem autodestrukcyjnym, jakby świadomie niszczącym. Nieudana miłość (podobnie jak erotyzm w tej funkcji) zamiast przełamywać samotność - podkreśla ją, intensyfikuje. Nie zabija tylko nadziei, nie przerywa łańcucha prób, które - choć nieudane - pozostają znakiem potrzeby i nadziei. Nadają tym postaciom wymiar tragiczny. Ale jak długo można się tak łudzić?&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Jasność dnia&lt;/&gt;<br>Perspektywa stosowana w komediach Bergmana jest całkowicie odmienna, w pewnym sensie - wręcz przeciwstawna. Jest to perspektywa dnia, spojrzenie w pełnym świetle, przy pełnej trzeźwości zmysłów, pamięci doświadczeń, świadomości zarówno zamiarów, jak sił i możliwości. Perspektywa rzeczywistości a nie potrzeb i pragnień, próba osiągnięcia celów osiągalnych a nie najbardziej