oka złowił jakiś ruch, odwrócił się <br>gwałtownie i zdążył zobaczyć, jak smukła <br>wieża z wieloramiennym wirującym krzyżem u szczytu <br>pochyla się i wali nabierając prędkości. Runęła <br>łamiąc z trzaskiem metalowe pręty, przebijając jakiś <br>dach i wzbijając obłok kurzu.<br><br>W oknie pobliskiego budynku zwabiona hałasem zjawiła się <br>na mgnienie oka twarz ludzka. Awaru pobiegł tam, ale po kilku <br>krokach zatrzymał się jak wryty. Po białej powierzchni <br>ściany, dotąd gładkiej i czystej, przemknęła <br>jakby błyskawica. Ścianę zarysował czarny zygzak pęknięcia <br>z wieloma odgałęzieniami. Posypał się skruszony <br>mur.<br><br>Awaru rzucił się do okna i zajrzał do wnętrza.<br><br>- Uciekaj! - zawołał. - Wychodź stąd <br>prędzej!<br><br>- Zostaw mnie