i krzyknął:<br>- Nie dotykaj moich wad, dzięki nim jestem sobą! - Zygmunt się zaśmiał. - Jesteśmy wszami ziemi, nikt nas nigdy nie wyczesze do końca - zakończył lump ze smutkiem i powlókł się w stronę bramy, by po chwili zniknąć bezpowrotnie. De best of de best!<br>Po co te słowa? Po co ten lump? Czy koniecznie trzeba ze wszystkiego usypywać kopce sensu? Lump powiedział, co powiedział, i ma w dupie Drzeźniaka. Poszedł sobie z reklamówką w kieszeni. A Zygmunt, zamiast patrzeć bezczynnie przez okno, powinien coś zrobić.<br>Zygmunt zmuszony.<br>Tak to już jest... Zygmunt, śmiejąc się z lumpa, usypał niechcący taki kopczyk - malutki sens