brat. - Doigrałeś się, ty wariacie. Ale co my jesteśmy winni, Zenonie?<br>Co my jesteśmy winni?<br>- Zawsze razem. Ja was przy sobie nie trzymałem. Zawsze razem - warknął z drabiny Dawid.<br>Przewidywania nie sprawdziły się. Wachmajster Maks omijał sale, w których pracował Dawid. Przechodząc w pobliżu, patrzył w bok.<br>W tydzień później łyknął o kufel za dużo i znów rozpoczął rozmowę. Mówił o likwidacji getta w B. kreśląc przed Dawidem i obydwoma braćmi ponure perspektywy odnośnie ich losu. - Nienawidzę... - ryczał - ...nienawidzę was... Będę was tępił jak wszy i nikt mi za to nic nie zrobi!<br>- A Rosjanie? - wtrącił Dawid.<br>Obydwaj bracia ulotnili się