łuku i udziału w wojnach nie dlatego, że byli majętni, lecz dlatego, że byli wolnymi Longobardami. Astulf nie zmienił tej tradycyjnej zasady.<br>Również podział wojowników na trzy kategorie oraz rodzaj uzbrojenia każdej z nich nie wydaje się rewolucyjną nowością wprowadzoną dopiero w 750 r. Minores, którzy nie mieli nawet 40 mórg ziemi i szli na wojnę jako piesi łucznicy odpowiadają co do joty kategorii określonej w rozdziałach 62 i 83 edyktów Liutpranda jako minimi homines exercitales. Sformułowane przez Astulfa wymaganie posiadania przez średniozamożnych wojowników konia, tarczy i włóczni odpowiada co do joty temu standardowi uzbrojenia, którego domagał się król Ratchis od