kapitalizmem jako ideologią, który - nawet jeżeli jest ekonomicznie skuteczny - posiada wtedy nieludzkie oblicze. Tak jak bowiem w imię "obiektywnych praw historii" socjalizm traktował brutalnie całe społeczeństwa, tak ideologicznie rozumiany kapitalizm czynił to w imię "obiektywnych praw ekonomii". I tu jednak trzeba zachować proporcje, bo nawet najgorszy okres bezlitosnego kapitalizmu nie ma na sumieniu tylu zbrodni co socjalizm. Jak słusznie pisali papieże: lekarstwo okazało się gorsze od samej choroby. Jeżeli - zgodnie z naszą personalistyczną zasadą postępowania - do ideologicznego kapitalizmu przyłożymy homometr, to okaże się, że kreowany przezeń człowiek to homo oeconomicus - człowiek redukowany do poziomu producenta i konsumenta. Człowiek w takim systemie wart jest