Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
wyskwircze i przepcham sie bo nie boje sie - Mańka...
(Dr 123) Zatem i Ojcu w mordę chce dać, i chce, żeby Mańka dawała... Dawała wszystkim. Piękne to nie jest, ale zapewne musiało zostać powiedziane, aby fantazmat objawił się w swojej obrzydliwej prawdzie. Mańka dlatego kusi Henryka, że "każden ją chce macać" (Dr 118) i że na zawsze już "zamknięta w dziewce" (Dr 114). Seks tym większą przynosi rozkosz, im bardziej degradujący, bluźniący autorytetowi, kolektywny. Tymczasem Ojciec nie myśli się poddać. Widzi to Pijak:
PIJAK
Ale jemu morda bardzo nieruchoma!
A jak nieruchoma, to nijako... Ale ci to morde ma, morde!
1
wyskwircze i przepcham sie bo nie boje sie - Mańka...&lt;/&gt;<br>(Dr 123) Zatem i Ojcu w mordę chce dać, i chce, żeby Mańka dawała... Dawała wszystkim. Piękne to nie jest, ale zapewne musiało zostać powiedziane, aby fantazmat objawił się w swojej obrzydliwej prawdzie. Mańka dlatego kusi Henryka, że "każden ją chce macać" (Dr 118) i że na zawsze już "zamknięta w dziewce" (Dr 114). Seks tym większą przynosi rozkosz, im bardziej degradujący, bluźniący autorytetowi, kolektywny. Tymczasem Ojciec nie myśli się poddać. Widzi to Pijak:<br>&lt;q&gt;PIJAK<br> Ale jemu morda bardzo nieruchoma!<br>A jak nieruchoma, to nijako... Ale ci to morde ma, morde!<br>1
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego