niegrzecznie mówić do pana Wildermayera. Przeproś go zaraz.<br>Zapominam zupełnie, że Roullot jest z nim w jednym wieku i tak jeden, jak drugi mógłby być moim dziadkiem.<br>- Nie przeproszę - mówi Roullot - nie chce mi się.<br>- Przeproś - powtarzam - bo nigdy nie poczęstuję cię cukierkiem.<br>- Przepraszam - mówi szybko Roullot, a pan Wildermayer macha ręką i częstuje Roullota marmoladą z puszki z napisem "Bracia Pakulscy".<br>- Et, jest o czym mówić; pan Roullot wszystkim musi zawsze dokuczać, już taki to człowiek.<br>- Nie, nie, ja tylko tak żartowałem. Niech pan opowie coś o Podolu, to bardzo ciekawe - krzyczy &lt;page nr=138&gt; Roullot, a gdy pan Wildermayer odwraca się po