szalik niedbale zawiązany na szyi, papierosa w kąciku ust. Ruchy ma szybkie i raźne, zachowuje się tak, jak pewnie zachowuje się na bulwarach reperując defekt w motorze swego auta.<br>Wołamy do niego:<br>- Co się stało? Co się stało? Pociąg przyśpiesza biegu. Jeniec chce coś powiedzieć. Spogląda na strażnika z karabinem, macha w powietrzu ręką i krzyczy za nami:<br>- ... Jak mogłem zapomnieć. To krótkie zdanie brzmiało taką pewnością, zawierało w sobie całą zaginioną chwałę i potęgę, iż uwierzyliśmy przez moment, że wszystko jest tylko nieporozumieniem i że losy nie zostały jeszcze rozegrane. Kryje się coś, o czym nie wiemy.<br>Nie, nie zostały