on nie rozumie, o co jej chodzi, no tak, patrzy obiektywnie, na siebie też tak patrzy, wydawało mu się, że ją kocha, bo dobrze jej nie znał, potem go rozczarowała, jak był sam, to tęsknił za nią, bo z nikim dotąd nie był tak blisko, ale szybko go nudziła, Joanna macha ręką, wszystko spójne, logiczne, to chyba jej coś się poplątało, coś jej nie gra, ale nie umie mu powiedzieć co, odpędza niejasne uczucia, wszystkie pieniądze wydaje na ciuchy, bierze prysznic zamiast kąpieli, zapisuje się na kurs francuskiego.<br><br>Jest pewien, że to on, dobrze go pamięta, to był cholernie przystojny facet