Partyzantów?<br>- A kogóż by? Organizacja nie cacka się z takimi, a na wsi nic nie da się ukryć. Wszyscy o wszystkich wiedzą. Reidern sam pilnuje ekspedycji żywnościowych dla lasu. Powtarza, że po wojnie chce być w porządku, że każdy sąd przyzna mu obywatelskie prawa. I chyba przyzna.<br>W kancelarii pachniało machorką, wilgocią i biedą. Podłoga zabłocona, niewiele pomagało skrapianie jej wodą, częste zamiatanie. Stale ktoś wchodził, wychodził. Najtłoczniej robiło się o zmroku, gdy "ludzie" kończyli dzień zajęć. Najpierw pukał ekonom. Zdawał sprawozdanie, przyjmował dyspozycje na następny dzień. Były przeważnie potrzebne. Prowadzono jesienne omłoty, cały dzień dochodziło uszu monotonne buczenie młockarni. Czasami