Wybicki, pod wpływem niezwykłego natchnienia, wyrażając to, co czuło wówczas wielu Polaków, zapisał słowa pieśni, która się stała jednym z najcenniejszych klejnotów polskości: Jeszcze Polska nie umarła, / Kiedy my żyjemy. / Co nam obca moc wydarła, / Szablą odbierzemy.<br>Być może była to odpowiedź na przypisywany rannemu Kościuszce jęk rozpaczy po klęsce maciejowickiej: <foreign>Finis Poloniae</>.<br>Kres Polski? Polska nie żyje? Ależ nie, skoro my żyjemy, to jeszcze nie umarła!<br>Nie jest istotne to, czy Kościuszko owo <foreign>Finis Poloniae</> wypowiedział, czy też tylko niechętni mu współcześni chcieli, by tak się zachował.<br>Wkrótce po Maciejowicach Polska <orig>zniknęła</> z mapy Europy całkowicie.<br>Nie ostała się nawet