była cała seria takich otworów). Równolegle w gęstą sieć beleczek z rozpiętą na nich błonką zamieniły się ukryte pod rękawem ścianki kolonii. Jej kroplowaty pokrój (np. u późnosylurskiego Holoretiolites) dobrze współgra z przypuszczeniem, że kolonie te aktywnie pływały w wodzie, stanowiąc najprawdziwszy "superorganizm".<br>Choć innym sposobem budowane, szkielety kolonii graptolitów mają wiele cech wspólnych z analogicznymi konstrukcjami mszywiołów. Jedną z takich cech jest występowanie sekwencyjnego gradientu morfologicznego we wczesnej astogenezie.<br>Szczególnie wyraziście uwidacznia się to w pokroju rurek w jednorzędowych koloniach sylurskich graptolitów planktonowych Monograptidae. Gradient dotyczy nie tylko rozmiarów rurek, ale i budowy (ryc. 11.15A). Przyujściowe struktury początkowych rurek