wrześniu 1991 roku, jako dziewiąty z kolei. Trzymałem obligacje w wielkim pudle po butach narciarskich. Miały format A4 i pudełka po butach świetnie się do tego nadawały. Moje pudełko ważyło już kilka kilogramów i warte było pięćset milionów. Gdzieś to musiałem umieścić. Umieściłem więc w niepozornym miejscu za jakimiś śmieciami mając nadzieję, że gdyby złodziej wszedł do mieszkania, to nie wiedziałby, co to jest.<br>Słuchy chodziły, że do kupna Żywca szykują się tłumy. Czułem narastającą gorączkę. Świadczyły o tym rozmowy z licznymi znajomymi, którzy mówili, że chcą kupić akcje Żywca, że to jest bardzo ciekawa inwestycja, że ich znajomi również szykują się