malowniczych pozach, pochrapując i pomlaskując. Żaden nawet nie drgnął, gdy Geralt i Jaskier wyślizgiwali się przez uchylone drzwi. Żaden nie zareagował, gdy wiedźmin bezceremonialnie ściągał z dwóch grube samodziałowe płaszcze.<br>- To nie jest zwykły sen - szepnął Jaskier.<br>- Pewnie, że nie - Geralt, ukryty w mroku pod ścianą szopy, rozglądał się po majdanie. <br>- Rozumiem - westchnął poeta. - Regis to czarodziej?<br>- Nie. To nie czarodziej. <br>- Wyciągnął z żaru podkowę. Uśpił strażników...<br>- Przestań gadać i skup się. Jeszcze nie jesteśmy na wolności. Owiń się płaszczem i ruszamy przez majdan. Gdyby nas ktoś zatrzymał, udajemy żołnierzy. <br>- Dobra. W razie czego powiem...<br>- Udajemy głupich żołnierzy. Idziemy.<br>Przecięli majdan