swoich bogów o zmiłowanie. Tymczasem Jonasz spał twardym snem pod pokładem. Sternik zbudził go i burknął:<br>- Co ty tak twardo śpisz? Wstań i wzywaj Boga swego, może przypomni nas sobie i ocali od niechybnej zguby.<br>W celu znalezienia sprawcy nieszczęścia rzucano losy. Los padł na Jonasza. Wtedy rzekli do niego majtkowie:<br>- Powiedz nam, dlaczego to zło przyszło na nas?<br>Jonasz przyznał, że ściągnął gniew Jahwe, bo nie poddał się jego woli.<br>- Cóż ci mamy uczynić - pytali strwożeni - aby uspokoiło się morze dla nas?<br>- Weźcie mię i wrzućcie do morza - odparł z rezygnacją Jonasz - a uspokoi się morze dla was; bo ja