roku wydały edykt zezwalający każdemu na otwieranie zakazanych dotychczas ogólnie dostępnych teatrów publicznych. I w Paryżu natychmiast zaczęły się mnożyć. Wystawiano w nich głównie melodramaty w malowniczych dekoracjach.<br>Rewolucja była niezwykłej miary wstrząsem dla wyobraźni, sama w niej tworzyła "teatr rewolucji". Realny "lud" objawił się jako siła straszna, lecz i malownicza (refleksem tej przecież rewolucji, a nie tylko lipca 1830 roku, był obraz Delacroix Wolność wiodąca lud na barykady), niewyobrażalnej miary dramat historii okazał także swoje teatralne oblicze, fascynujące spektakularnym rozniesieniem starego porządku. I właśnie w teatrze, i w myśleniu o teatrze, doświadczenie rewolucji dało efekty natychmiastowe. W Paryżu na scenki