Przy sąsiednim stoliku siedzieli jacyś żule. Nie znając wówczas Pragi i nie wiedząc jakie towarzystwo na niej mieszka, uznałem że Rzeszów chociaż mniejszy, to jednak żyją w nim znacznie bardziej kulturalni ludzie.<br> Wypiwszy herbatę wyszedłem z kawiarenki i wolnym krokiem udałem się w kierunku jednostki wojskowej. W pobliżu bramy stała malutka grupka ludzi. Byli tam rodzice, dziewczyny i rodzeństwo młodych mężczyzn idących do wojska.<br>Ludzie zegnali się, ściskali, płakali zupełnie tak jakby żołnierzy z tej jednostki kierowano wprost na Syberię albo do Jugosławii. <br>Mimo, że zostało jeszcze pięć minut czasu odważnie pchnąłem ciężką metalową furtkę i przeszedłem na drugą stronę bramy