aby go siłą dostawił przed oblicze gubernatora. Dziwna to była wyprawa. Aleksander i osiemdziesięciu jego wojowników oraz żona imieniem Weetamoo, będąca jednocześnie wodzem zaprzyjaźnionego i spokrewnionego szczepu, byli eskortowani przez uzbrojonych po zęby osadników. W czasie pobytu w Plymouth Aleksander ciężko zachorował. Po przyrzeczeniu poprawy, które złożyła w jego imieniu małżonka, i po zatrzymaniu dwóch synów wodza jako zakładników, zezwolono pozostałym wrócić do swoich. Aleksander zmarł w drodze do domu, nad rzeką Taunton. Według oficjalnej wersji osadników przyczyną zgonu była "nadzwyczajna furia wyniszczająca jego ciało". Śmierć młodego wodza wzburzyła Indian. Jedni uważali, iż jej przyczyną była brutalność przesłuchań, inni - że został