ile jednak synowie z chwilą osiągnięcia lat sprawnych uzyskiwali podmiotowość wolnego współplemieńca i wojownika, o tyle kobiety także w dorosłym wieku pozostawały pod mundem ojca, a w razie jego śmierci - pod mundem brata lub najbliższego z męskich krewnych, w małżeństwie pod mundem męża, we wdowieństwie zaś pod mundem spadkobiercy zmarłego małżonka.<br> Warunkiem zawarcia małżeństwa było kupno przez pana młodego mundu nad wybranką. Przyjęcie zapłaty za mund równało się zgodzie męskich krewnych - opiekunów panny młodej - na zawarcie małżeństwa. Na podstawie tej transakcji odbywała się ceremonia przekazania dziewczyny z rąk dotychczasowych opiekunów w ręce męża (traditio per manus). Był to obrzęd przedchrześcijański, który