o "właściwym" pochodzeniu społecznym i właściwej przynależności klasowej.<br>Polityka personalna zmieniła się wraz z powrotem do władzy Władysława Gomułki. Stalinowcy stracili wpływy w partii, lecz wkrótce ten sam los spotkał partyjnych reformatorów ("rewizjonistów"). Ci pierwsi pojawili się ponownie na politycznej scenie w połowie lat sześćdziesiątych, kiedy głosząc nacjonalistyczne hasła, zainicjowali marcową kampanię antysemicką i antyinteligencką. Ci drudzy albo opuścili partię (wielu z nich przystąpiło później do opozycji), albo zostali pozbawieni politycznych wpływów i "zesłani" do prowincjonalnych komitetów partyjnych lub na drugorzędne placówki dyplomatyczne. Niemniej w czasach Gomułki wprowadzono nową formułę rekrutacji elity, formułę, która mocniej akcentowała wymogi kompetencyjne i w znacznej