tego do ust, nie znosiłem tych rozmaitych kaszek od wczesnego dzieciństwa, choć wtedy pod groźbą użycia trzepaczki lub ścierki (bo nasza stanowcza mama nie żartowała, jeśli się jej sprzeciwiano, i nie raz, nie dwa razy dostałem od niej w skórę!) musiałem jeść poranny grysik na mleku, zadowoliłem się chlebem i margaryną, dżemem i serem, i sztucznym miodem, i jajecznicą z proszku, bo na angielskich statkach obowiązywało racjonowanie i o mięso oraz wędliny i tu było trudno, a ja zresztą umiałem - jak powiedział raz mój brat Renek - smakowicie zmyślać i zajadałem się w wyobraźni rozmaitymi przysmakami, o których na morzu można było