synu, zdobywałem spod lady kiełbasę krakowską, kafelki z Opoczna i twoją mamę. Właśnie, jak u ciebie z tymi sprawami, no wiesz? <br> - Kto ma na to czas!? - Pognałem do domu nowiutkim, <orig>bajeranckim</> Porsche i to właśnie tego wieczora, po raz pierwszy, tak bardzo się na tobie zawiodłem. Miałem ci właśnie wręczyć markowy kosmetyk, gdy dostrzegłem w twoich rękach paskudny, bazarowy breloczek. <br> - Co to jest? - ryknąłem. <br> - Tamagochi - odpowiedziałaś z tym denerwującym, smutnym uśmiechem mojego ojca. - Daję mu jeść, usypiam, sprzątam mu gniazdko, ten Tamagochi jest kotkiem. Spójrz, miły, prawda? <br> - Przecież to nie ma żadnej wartości, zwykłe <orig>badziewie</> z bazaru - krzyknąłem wyrywając ci to