z rodziny, a jak nie mieli dorosłych dzieci, to trzeba było obcych godzić. "Posyłka" pracowała tak samo od wschodu do zachodu za czterdzieści groszy dniówki i trzy funty zboża.<br>&lt;page nr=301&gt; <br>Najwięcej im chodziło właśnie o te "posyłki". To był duży ciężar, Luśnia na przykład mówił, że im się dzieci przez to marnują, bo ani do szkoły, ani do terminu. Poza tym place u Dojmuchowskich były najniższe w całym powiecie i warunki mieszkaniowe okropne: izba bez podłóg, często bez szyb, od lat nie remontowana. Dodać jeszcze należy, że z wypłatą uposażenia zalegano po kilka miesięcy, bo hrabia jak hrabia - gotówkę zawsze przeputał i