koniunkturalnego. Podstawą jego teorii podziału było założenie stałości kosztu zmiennego na jednostkę produktu dopóty, dopóki przedsiębiorstwo nie osiągnie pułapu pełnego wykorzystania urządzeń oraz jego koncepcja &lt;hi rend="italic"&gt;"stopnia monopolizacji"&lt;/&gt;. Określała ona swobodę przedsiębiorstw w ustalaniu cen na wytwarzane przez siebie produkty przemysłowe, a więc - przy stałości jednostkowego kosztu zmiennego swobodę w ustalaniu marży zysku na jednostkę produktu. Wysokość marży zysku przedsiębiorcy była wyznaczana przez stopień zagrożenia zysków ze strony konkurentów oraz przez swobodę przenoszenia przez przedsiębiorcę wzrostu kosztów zmiennych (głównie płac) na ceny. W tym ujęciu przedsiębiorca przemysłowy był kimś, kto raczej sam ustalał ceny na swoje produkty niż je przyjmował. <br>Koncepcję &lt;hi rend="italic"&gt;"stopnia