na ulicę!<br> - Mam się sprzedać byle komu? Ja muszę go kochać!<br>Alkohol zawsze skłaniał mnie do czułostkowości. Powoli odchodziła mnie ochota do zemsty nad tą kobietą, nieszczęśliwą w swej mansardzie pod dachami Paryża. Pogłaskałem ją po głowie.<br> - Może wróciłabyś do Polski?<br>- Ani mi się śni! Nie po to się tu męczę tyle czasu! A ty... przyje- dziesz jeszcze do Paryża?<br> - Może... Tyle jest ciekawych miejsc na świecie. Wybieram się do Włoch, do Grecji, do Ameryki...<br> - Dobrze, że cię na to stać.<br> - Stać mnie - potwierdziłem samochwalczo, podniecony alkoholem.<br> Nie odpychała mej ręki, ale też nie uczyniła niczego, by mnie zachęcić do jakiejkolwiek