wewnętrznie rozbitej, targanej aferami korupcyjnymi i pozbawionej jakiejkolwiek polityki medialnej. Na takim tle ugrupowanie Leszka Millera - nawet w oczach przeciwników, urosło do roli organizacji niemal doskonałej. Sojusz wykorzystywał ponadto przywilej opozycji do krytykowania bardzo wielu posunięć rządu, które i tak nie znajdowały społecznej akceptacji. Do tego dochodziła bardzo dobra polityka medialna. Posłowie chętnie odpowiadali na pytania dziennikarzy, rzecznicy, zarówno Michał Tober, jak i Andrzej Urbańczyk, służyli pomocą w dzień i w nocy. Nie było też większych kłopotów z umówieniem się na wywiad z partyjnymi liderami. <br>Pozytywne wrażenie pozostawiło również tempo, w jakim SLD porozumiał się z PSL w sprawie utworzenia rządu