siedliskach, stanowiących ostoję plemienia aż do połowy XIX wieku. Dotyczy to szczególnie Schotaku, siedziby ich naczelnego sachema. Będąc wasalami Ligi Irokezów nie przestali spiskować przeciwko niej, wciągnęli także do walki z jej supermacją sąsiednich Algonkinów. Podczas wojny Swannekinsów (miano nadane Holendrom przez Algonkinów) z Esopusami wódz Mohikanów występował w roli mediatora, co najlepiej świadczy o ich znaczeniu w stosunkach międzyplemiennych. Poczynań tych nie mogli przeoczyć czujni i dobrze zorganizowani Irokezi. Aby osłabić swych południowych konkurentów, wydali w 1660 roku nakaz algonkińskim lennikom Mohikanów opuszczenia terenów łowieckich leżących na wschód od Hudsonu i przeniesienia się na terytorium Ligi. Nie wszyscy usłuchali tych