kwestia, różni różnie na ten temat sądzą. Klarowność w myśli europejskiej to dążenie chyba głównie całego nurtu nominalistycznego. Dlatego, że jest to kierunek, który ogranicza poszukiwania filozoficzne, coraz bardziej ogranicza do wymiaru refleksji nad językiem. Gdzieś tutaj tylko pełna klarowność jest do osiągnięcia. Wbrew posądzaniu Kołakowskiego o tendencje w stronę "mętnej grozy", wydaje mi się, że bardzo dużo jest u niego tej klarowności, która jest charakterystyczna dla nominalizmu. Również w jego refleksji religijnej.<br> Podam przykłady. Jako gruntownie obce odbieram wszystkie jego zdania, w których pojawia się słowo "autorytet boski", albo słowo "boskie objawienie", podobnie słowo "wierzenia". Bo jeśli Kołakowski mówi o