por. [77, 84, 93, 213]. Z licznych opisanych technik trzy systemy dla jednowymiarowej elektroforezy są metodami codziennego laboratoryjnego użycia (rys. 11.3): 1) klasyczna procedura Panyima i Chalkleya [154], w żelu zawierającym kwas/mocznik (ang. <foreign lang="eng">acid/urea-PAGE</>), 2) Laemmliego [114], w żelu z siarczanem dodecylu sodu (SDS), jako popularna metoda PAGE-SDS (ang. <foreign lang="eng">SDS-PAGE</>) oraz 3) technika Zweidlera [213], która pozwoliła wykryć, rozdzielić i zanalizować warianty histonowe. Wykorzystuje ona wędrówkę elektroforetyczną tych białek w żelu poliakrylamidowym, zawierającym kwas-mocznik-Triton X-100 (ang. <foreign lang="eng">acid-urea-Triton</>; skrót - AUT-PAGE). Kombinacje dwóch z tych trzech systemów znalazły zastosowanie w dwuwymiarowej