wspólne, to też szereg twierdzeń posiada swe dowody (zresztą odmienne) w każdej z nich. Część trzecia (zwłaszcza dalsze rozdziały) jest, niewątpliwie trudniejszą niż pierwsza i większą korzyść przyniesie czytelnikowi, który już coś nie coś wie o przedmiocie. W dużym stopniu zależy to od samego materjału. Jest on tu bardziej różnorodny; metody traktowania mniej jednolite i opanowanie ich wymaga większego wysiłku. Z drugiej strony te same powody czynią temat bardziej ciekawym dla czytelnika, znającego już podstawowe twierdzenia teorji funkcyj analitycznych. Treść części pierwszej jest następująca. Rozdziały I-IV: elementy teorji geometrycznej funkcyj analitycznych (Całka Cauchy'ego, całka Poissona, wartości brzegowe funkcyj analitycznych. przebieg